Newralgicznym elementem domu pasywnego są okna, które odgrywają niezwykle istotną rolę, ponieważ działają jak kolektory słoneczne: pasywnie uzyskana energia słoneczna ma znaczący udział w wyrównywaniu strat ciepła.

W świetle wymagań stawianych oknom przez Instytut Budynków Pasywnych w Darmstadt (Feist 1998), okna dla budynków pasywnych powinny charakteryzować się:

• całkowitym współczynnikiem przenikania ciepła dla okna nie wyższym niż 0.8 W/m2K
• całkowitym współczynnikiem przenikania ciepła dla okna zabudowanego nie wyższym niż 0.85 W/m2K
• współczynnikiem przepuszczalności promieniowania słonecznego powyżej 50%.

Zwiększenie powierzchni okien mające na celu pasywne wykorzystanie energii słonecznej prowadzi tym samym do podwyższenia strat ciepła. Należy w tym przypadku zwrócić uwagę na fakt, iż prawdziwe pasywne zyski energii słonecznej otrzymuje sie dopiero po zastosowaniu przeszkleń ciepłochronnych wysokiej jakości (okna trójszynowe wypełnione argonem lub kryptonem), zorientowanych na południe oraz niezacienionych.

W okresach bezsłonecznych duże powierzchnie okienne powodują duże straty ciepła. Konieczne staje sie zatem zastosowanie różnego rodzaju (okiennice, żaluzje, rolety, ekrany, itp.) osłon zapobiegających utracie ciepła .Zastosowanie na przykład rolet może wpłynąć na zmniejszenie współczynnika przewodzenia ciepła okien o 15 % przy profilach nieocieplanych i nawet o 30 % dla profili ocieplonych.

Rys. Miejsce okien w bilansie energetycznym budynku pasywnego