Rys. Schemat instalacji wentylacji mechanicznej z rekuperatorem.[28]

Rekuperator

Budynki pasywne charakteryzuje bardzo niskie zapotrzebowanie na ciepło. Potrzebują one tak mało energii do jego ogrzania, że zbędna jest oddzielna instalacja grzewcza, wystarczy mechaniczna wentylacja nawiewno – wywiewna z odzyskiem ciepła, czyli rekuperator, wspomagany niewielką grzałką.

Podstawą poprawnie działającej wentylacji jest solidne wykonanie projektu, tj. Dokładnie wyliczenie ilości powietrza, wyznaczenie „drogi” przewodu magistralnego, odpowiednie dobranie średnicy kanałów wentylacyjnych oraz wyrównanie ciśnień. Odpowiednio dobrane elementy systemu mogą potęgować lub ograniczać odzysk ciepła, dlatego ważny jest również dobór wszystkich składowych instalacji, począwszy od centrali rekuperacyjnej przez przewody wentylacyjne (ich izolacja w razie potrzeby) do anemostatów (rozmieszczenie) i tłumików hałasu.

Zasada działania wentylacji mechanicznej nawiewno – wywiewnej z odzyskiem ciepła (rekuperacji) jest stosunkowo prosta (rys.6.8). Przez rekuperator (wymiennik ciepła) przepływają dwa strumienie powietrza – jeden to ogrzane powietrze usuwane z domu, drogi to strumień wpływający do urządzenia przez otwór, czyli czerpnięć ścianie zewnętrze , lub w dachu. Zanim świeże powietrze dostanie sie do domu, nagrzewa się w rekuperatorze ciepłem powietrza usuwanego. Oba strumienie nie mieszają się ze sobą, dlatego do wnętrza domu nie wracają zapachy, kurz i zanieczyszczenia. Podgrzane powietrze tłoczone jest do pomieszczeń czystych, takich jak salon i sypialnie. Zużyte powietrze wyciągane jest przez anemostaty znajdujące się w kuchniach, łazienkach i pomieszczeniach gospodarczych.

Rekuperator zapewnia stałą wentylację budynku, bez straty ciepła zgromadzonego w pomieszczeniach. Urządzenie to dostarcza świeże powietrze z zewnątrz, oraz usuwa powietrze zużyte, jednocześnie odzyskując z niego od 75 % do ponad 90% ciepła

Najczęściej stosowanym wymiennikiem w centralach rekuperacyjnych jest wymiennik przeciwprądowy lub wymiennik krzyżowy.

Przeciwprądowy wymiennik zbudowany jest z aluminiowych lamel pomiędzy którymi naprzemiennie przepływają strumienie ciepłego i zimnego powietrza. Płyty mają grubość 0,2 mm i to za ich pośrednictwem dochodzi do przenikania ciepła pomiędzy strumieniami .Sprawność odzysku ciepła tego rodzaju rozwiązania wynosi do 90%.

W wymienniku krzyżowym świeże powietrze zewnętrzne i powietrze usuwane z wewnątrz budynku przepływają w prostopadłych kierunkach sprawność odzysku ciepła w tym przypadku wynosi do 75 %.

Rys. Schemat przepływu strumieni powietrza w wymienniku przeciwprądowym.[23]

Rys. Schemat przepływu strumieni powietrza w wymienniku krzyżowym.[27]