Systemy wentylacyjne starego typu, takie jak wentylacja grawitacyjna czy wywiewna połączona z jakimikolwiek nawiewnikami czy rozszczelniaczami okien praktycznie dyskwalifikuje dom jako pasywny. Zatem w budownictwie pasywnym niezbędne jest zastosowanie wentylacji mechanicznej.

Działająca wentylacja mechaniczna zapewnia stałą wymianę powietrza z wnętrza budynku niezależnie od pory roku, temperatury powietrza zewnętrznego, kierunku wiatru oraz innych czynników mających wpływ na skuteczność wentylacji grawitacyjnej.

Wskutek mechanicznego i regulowanego dopływu świeżego powietrza dochodzi do znaczącej poprawy jakości powietrza w pomieszczeniach, jakiej nie można uzyskać w sposób grawitacyjny w budynkach o podwyższonej szczelności. Jednogodzinny dopływ świeżego z zewnątrz w ilości 30m3 na osobę gwarantuje zapewnienie użytkownikom właściwych parametrów higienicznych. Należy również podkreślić, iż zastosowanie wentylacji mechanicznej nie oznacza rezygnacji z otwierania okien. Jest to możliwe poza okresem grzewczym i stanowi wtedy dodatkowe uzupełnienie wietrzenia pomieszczeń.

Schemat ukierunkowanego przepływu powietrza w budynku.

Najważniejszym elementem instalacji wentylacyjnej jest wysoko sprawny wymiennik ciepła, w którym powietrzu nawiewanemu zostaje przekazana duża część ciepła odzyskana z powietrza wywiewanego. Wymiennik tez powinien charakteryzować się wysoką sprawnością powyżej 80 % i niskim zużyciem energii elektrycznej.

Wentylacja mechaniczna w budynkach pasywnych ma charakter ukierunkowany. Świeże powietrze zostaje doprowadzone bezpośrednio do przestrzeni wspólnej z jadalnią i sypialni. W pomieszczeniach tych znajduję się, co najmniej jedna kratka nawiewna. Powietrze usuwane jest z kuchni, łazienek i sypialni na piętrze, w których umieszczone są kratki wywiewne. Dzięki temu w mieszkaniu ma miejsce ukierunkowany przepływ powietrza: świeże powietrze dociera najpierw do głównych pomieszczeń mieszkalnych.